غم این روزهای ایران
این یادداشت رو در تاریخ 24 شهریورماه 1401 می نویسم. شب گذشته با استاد شهریار بلوچستانی کلاس آواز داشتم. طبق معمول همیشه شروع به خواندن آوازها و تصنیف‌ها در دستگاه ماهور کردم.
دل عاشق به پیغامی بسازد // خمار آلوده با جامی بسازد
مرا کیفیت چشم تو کافیست // ریاضت کش ببادامی بسازد
در اواسط خواندن استاد گفت: آدین از ماهور رفتی به بیات اصفهان! مجدد تلاش کن.
این بار تصنیف دیگری را خواندم ولی باز همان صحبت را کرد.
در نهایت دید انگار نمی شود. آواز خواندن را رها کردیم و حرف زدیم. در مورد ایران، در مورد اتفاق هایی که آن روزها در جریان بود، در مورد جنبش اصیل زن زندگی آزادی و …
بعد استاد گفت: حق داری از دستگاه ماهور که شهره است به آوازهای شاد و سرزنده بروی به دستگاه بیات اصفهان که حس و حالی است میان غم و شادی!
این روزها حال همه مردم ایران بد است. حال تو هم بد است!
مردم غم دارند …
مردم افسرده اند …
پی نوشت:
دستگاه ماهور : دستگاه ماهور مایه ای است با وقار و ابهت و شوکت خاصى به شنونده القا مى‌کند و آهنگ‌ساز براى بیان شجاعت‌ها و دلیرى از این آواز استفاده مى‌کند. ماهور چون قرین موسیقى فرنگى است، بین جوانان جایگاه خاصى دارد. اما در مجموع آواز ماهور طرب‌انگیز و شاد مى‌باشد. مناسب ترین زمان برای گوش دادن به ماهور صبح و قبل از اذان ظهر است.
آواز بیات اصفهان: بیات اصفهان از آوازهاى قدیم ایرانى است. آوازى است جذاب و گیرا ؛ این آواز ریتمى بین شادى و غم دارد. عاشقانه ترین آواز ایرانی است میتوان آنرا مانند ابوعطا جنسیت مونث داد زیبائی احساسی این آواز بسیار بالا است بیشتر اشعار عاشقانه در این آواز خوانده میشوند بهترین زمان برای گوش دادن به آواز اصفهان شب قبل از خواب است.
دیدگاهتان را بنویسید