قصه حضور من در اسنوا بر می گرده به سال ۱۳۹۹. ماجرا از اونجا شروع شد که بنا به دلایلی تصمیم گرفتم بعد از ۱۰ سال از جهاددانشگاهی خارج بشم برای همین استعفا دادم بدون اینکه کاری یا شغلی داشته باشم. اولین کاری که کردم در توییتر نوشتم یکی من رو قانع کنه با شرایطی که دارم از کارم استعفا بدم. اینم سندش:

دم رفاقم گرم هرکی یه چیزی گفت ، خلاصه در مهر استعفام رو دادم. مدیر وقت جهاد صدام زد تا متقاعدم کنه بمونم ولی تصمیم من به رفتن قطعی بود دیگه تصمیم داشتم وارد بیزینس بشم.

بخاطر توییتی که زدم یکی از دوستان با من تماس گرفت تا برای مدیرعاملی یک شرکت نوپا گفت و گو کنه، همزمان مدیرعامل مستربلیط برای روابط عمومی با من صحبت می کرد. توی تمام این مسیر با حسین دوستم مشورت می کردم به هرحال اون مدت زیادی در بیزینس بود و می تونست من رو راهنمایی کنه. توی همین رفت و آمدها و تماس ها بهم گفت: میخوای بیایی اسنوا؟! بهش گفتم برای چه پوزیشنی؟ گفت رییس آموزش! اوجا بود که مسیر جدید شروع شد. بهش گفتم موافقم. گفت پس ساعت ۱۳ خودت رو برسون خیابان امام خمینی اول رهنان ساختمان کالسنتر برای مصاحبه با مدیرعامل اسنوا. فقط خوشتیپ بیا!

رفتم مصاحبه. از قبل مدیرعامل رو میشناختم. رضا حسن پور. اما شناختم قطعا کامل نبود. بعد مصاحبه و پاسخ به سوال های ایشون یکی دو روزی منتظر جواب بودم و البته مردد!

حسین بهم گفت شاید حضور در اسنوا تو رو اولش محدود کنه به هرحال از جایی میایی که همیشه تصمیم ساز بودی، نقشت مهم بوده و ،،، شاید اینجا اولش محدود بشی ولی مسیرش رو به رشد و پیشرفته. همه چیز رو بهم گفت. سختی های حضور در اسنوا و مخصوصا گروه صنعتی انتخاب ، …

 در نهایت بعد از چند روز توسط مدیرعامل تایید شدم و خودمم یک دل شدم و گفتم هستم و این شد که از ابتدای آبان کارم رو شروع کردم.

الان که این متن رو می نویسم ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ هست. به نظرم تصمیم درستی گرفتم. حضور در اسنوا پر از تجربه بود و خواهد بود. اسفند ۱۴۰۱ حسین دوستم و مدیرم (حسین متقی فر) بهم گفت برای نوروز یک برنامه مفصل درست کنیم تا دستاوردهای این چندسال رو به نمایش بگذاریم. فکر کردیم و رسیدیم به برنامه تیک آف و در نهایت من و محسن در کنار هم این برنامه رو در هفت قسمت تولید کردیم. تیک آفتمام ماجرای فروشگاه های زنجیره ای اسنوا رو روایت میکنه، وقتی ببینیدش متوجه میشید چرا تصمیم من برای حضور در اسنوا تصمیم درستی بوده.